Crkve u mestu Žabalj

Pravoslavna Crkva Svetog Nikole u Žablju započela je svoju izgradnju 1784. godine, odmah po preseljenju Žabaljčana sa Tise. Monumentalni hram, kakav danas postoji, započet je 1832. godine i završen 1835. godine. Tokom Mađarske revolucije 1848. godine, crkva je spaljena, ali je njena obnova započeta 1851. godine. Crkva je zidana u baroknom i neoklasicističkom stilu, sa polukružnom oltarskom apsidom. Duga je 36 metara, široka 12 metara, a toranj je visok 53 metra. Ikonostas u stilu bidermajera izradio je arhitekta Svetozar Ivačković 1884. godine, dok je ikone na platnu oslikao akademski slikar Jozef Gojgner iz Velikog Bečkereka (Zrenjanina) 1885. godine. Zidni živopis je 1980. godine izradio novosadski slikar Dimitrije Riđički, a unutrašnjost crkve krasi Tron Presvete Bogorodice Trojeručice, izrađen u duborezu po uzoru na srednjovekovne ikonostase.

Katolička crkva Snežne Gospe u Žablju, sagrađena 1824. godine u slavu Device Marije, takođe ima bogatu istoriju. Prvi sveštenik u ovoj crkvi bio je Franc Šramko, koji je službovao od 1824. do 1841. godine. Iako je crkva izgorela tokom revolucije 1848/49. godine, bila je obnovljena i nastavila je da služi kao značajan verski objekat za katoličku zajednicu.

Crkve u mestu Čurug

Pravoslavna Crkva Vaznesenja Gospodnjeg u Čurugu datira iz 1858. godine, nakon što je stari hram uništen tokom Mađarske revolucije 1848. godine. Projekt vojnog inženjera Jožefa Krafta predviđao je izgradnju crkve sa jednim tornjem, no kasnije su dodata dva niža tornja visine 32 metra, dok je centralni toranj visok 55 metara. Crkva je osvećena 1862. godine, a ikonostas, delo slikara Đorđa Krstića, smatra se izuzetno vrednim. Zvona crkve, poznata po svojoj kvaliteti, naručena su 1913. godine od livca Antona Novotnog iz Temišvara, ali su tokom Prvog svetskog rata neka zvona skinuta i upotrebljena za ratne svrhe. Nakon rata su izlivena nova zvona, koja su konačno postavljena 1931. godine. Najveće zvono, teško gotovo pet tona, postavljeno je 1934. godine.

Kapela Svete Petke u Čurugu, poznata kao Čuruška vodica, podignuta je 1920. godine na temelju sna jedne lokalne bogomoljke. Prema njenom snu, na bagremu na kraju sela pojavila se ikona svete Petke, koja je zatražila da se na tom mestu izgradi kapela. Bogomoljci su izgradili kapelu i iskopali bunar, koji vernici koriste za umivanje.

Crkve u mestu Gospođinci

Pravoslavna Crkva Prenos moštiju Svetog prvomučenika i arhiđakona Stefana u Gospođincima bila je posvećena Presvetoj Bogorodici, zbog čega je i naselje dobilo ime. Nakon obnove posle Bune iz 1848. godine, crkva je izgrađena u klasicističkom, bidermajer stilu. Ikonostas je izrađen u eklektičarskoj rezbariji Johana Kistnera između 1860. i 1870. godine, dok je pozlatu radio bečki majstor Topfer. Nikola Aleksić je oslikao ikone 1855/56. godine i kasnije radio izmene i popravke. Zidne slike uradio je takođe Nikola Aleksić između 1860. i 1872. godine. Crkva ima četiri zvona iz 1923. godine.

Grko-katolički hram Svetog arhangela Mihaila u Gospođincima sagrađen je 1970. godine za vreme upravljanja parohijom sveštenika Julijana Hornjak-Kuhara. Parohijski dom je podignut 2000. godine zahvaljujući zalaganju protojereja stavrofora Joakima Hološnjaja. Najznačajnije kulturno dobro ove parohije je "Napristolno Jevanđelje" iz prve grkokatoličke crkve brvnare Svetog čudotvorca mir-likijskog Nikolaja u Ruskom Krsturu, sagrađene 1752. godine.

Crkve u mestu Đurđevo

Pravoslavna Crkva Svetog Vaznesenja u Đurđevu, podignuta 1802. godine, takođe je stradala tokom 1848. godine. Ikonostas je naslikao Pavle Simić 1859. godine, a sačuvani su tron Presvete Bogorodice i Arhijerejski tron. Stari ikonostas crkvena opština je 1810. godine ustupila jeromonahu manastira Žitomislića, Simeonu Đakoviću. Postojeći ikonostas izradio je Josif Nukić, stolar iz Novog Sada, 1911. godine, dok je većinu ikona živopisao Jovan Kešanski. Crkva poseduje vredne bogoslužbene knjige, uključujući "Meč duhovni" štampan u Kijevsko-pečerskoj lavri 1666. godine, "Zbornik" štampan u Moskvi 1760. godine i "Minej" za mesec septembar štampan u Moskvi 1724. godine.

Grko-katolički hram Rođenje Presvete Bogorodice u Đurđevu započet je u proleće 1900. godine, a osvećen krajem iste godine. Ikonostas je postavljen nekoliko godina kasnije, a oslikavanje interijera obavljeno je 1914. godine od strane novosadskog slikara A. Hodovanjija. Hram krasi 16 vitraža, rad sveštenika Mihajla Hološnjaja.

U ovim mestima, bogata istorija katoličkih i pravoslavnih crkava, kao i značaj hrišćanstva, jasno se ogleda u arhitekturi, umetnosti i kulturnim dobrima koje ove crkve čuvaju.

Ostavite komentar

Ваша адреса е-поште неће бити објављена. Neophodna polja su označena *